Uyudun mu? Uyumadığını biliyorum. Uyumadığını bilmeme rağmen sana yazamamak bu hayattaki en kötü şeydir belki. Sevdiğimi saklamak zorunda değilim ama zorundaymışım gibi. Sanki hayatımdaki herşey seni kabullenmiş de bişeyler engel oluyor gibi. Neden herşey bu kadar zor ve nedn ısrarla sen? Neden unutmak bu kadar zor, unutmayı istememek ve senden gelen en küçük bişeyi bile yüreğinde hissetmek bu kadar güzelken seni nasıl unutayım? Hadi gel, herşeyi aş ama lütfen gel. Uyudun mu? Uyumadım de. Belki güleriz yine.

Mümkün mü bu? -Evet, mümkün!.. Nasıl? -Unutarak! Umutarak mı? -Elbette!.. Unutmak olmazsa insanoğlu nasıl yaşardı bunca acı ortasında. Ya hatırlamak!.. -Evet, o da var. Ömür böyle geçiyor işte; kah unutup kah hatırlayarak.

Burdan dergiyle alakalı merak ettiklerinize ulaşabilirsiniz.

http://cafcafdergisi.com/

Cafcaf mizah dergisinde köşem var. Alıp okumanızı tavsiye ederim :)

Çok değerli bir şarkı :) mandalinalar..

Cemal Süreya / Onüç Günün Mektupları

Ben seni düşünüyorum seni
Hani tıpkı o ilk günlerdeki gibi
Kalbim diyorum kalbim
Daha dün tezgahtan çıkmış bir su sayacı gibi
Aşkı anılar besliyor düşler kadar
Bu yüzden diyorum ki aşk eskidikçe aşktır 
Sevgi eskidikçe sevgi.

Sezai Karakoç.. Doğu'nun 7. oğlu..